Ашый белмәсәң, кунакка йөрмә. Кәрим мәктәптән кайтты. Әтисе дә, әнисе дә өйдә юк иде. Ул чишенмәде, кулларын юмады, тизрәк кухняга ашыкты. Өстәл янына килде дә, кәстрүлдән тәлинкәгә аш салды, аннан соң аш белән кунак бүлмәсенә керде. Стенадагы сәгатькә карады. Тиздән кызыклы фильм башлана. “Соңга калмадым!”-дип шатланды һәм телевизорны кабызды. Өстәлдән бер газета алды. Малай берьюлы … Читать далее Тыңлап аңлау. «Ашый белмәсәң, кунакка йөрмә»